-
1 rzeczownik
m Jęz. noun- □ rzeczownik jednostkowy singular noun- rzeczownik nieżywotny inanimate noun- rzeczownik osobowy personal noun- rzeczownik pospolity common noun- rzeczownik własny proper noun- rzeczownik zbiorowy collective (noun)- rzeczownik żywotny animate noun* * ** * *miGen. -a gram. noun, substantive; rzeczownik abstrakcyjny/konkretny abstract/concrete noun; rzeczownik odsłowny deverbal noun; rzeczownik policzalny/niepoliczalny countable/uncountable noun; rzeczownik pospolity common noun; rzeczownik rodzaju męskiego/żeńskiego/nijakiego masculine/feminine/neuter noun.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczownik
-
2 osobow|y
Ⅰ adj. 1. (personalny) [akta, wzorzec, cechy] personal- dane osobowe personal details; (dotyczący osoby, osób) [winda, wagon] passenger attr.- dział osobowy the human resources department- pociąg osobowy a stopping train GB, a slow train US- samochód osobowy a (motor) car GB, an automobile US, a passenger car US- skład osobowy komisji (the) members of a committee2. Jęz. [zaimek, forma, rzeczownik] personal Ⅱ m pot. (pociąg osobowy) stopping train GB, slow train US Ⅲ - osobowy w wyrazach złożonych -person attr.- dwunastoosobowy/sześćdziesięcioosobowy chór a twelve-/sixty-person choir- pokój jednoosobowy/dwuosobowy a single/double room- wieloosobowa grupa a large groupThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobow|y
-
3 zaim|ek
m Jęz. pronoun; (określający rzeczownik) determiner spec.- zaimek osobowy/zwrotny a personal/reflexive pronoun- zaimek wskazujący a demonstrative- zaimek dzierżawczy a possessiveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaim|ek
См. также в других словарях:
osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… … Słownik języka polskiego
rzeczownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy, która obejmuje wyrazy oznaczające osoby, przedmioty, zwierzęta, rośliny, zjawiska, pojęcia; zmieniająca swą formę ze względu na przypadek i liczbę; pełni w zdaniu podstawowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
kto — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. DB. kogo, C. komu, NMc. kim, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolną osobę (rzadziej zwierzę), zawiera skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie tej osoby lub … Langenscheidt Polski wyjaśnień